اگر فضا برای هدفی فراهم نباشد، نیل بدان هدف از آرزوهای واهی بیش نخواهد بود. نظام مقدّس جمهوری اسلامی ایران از این رو باید حفظ گردد که فضا را برای رشد و تعالی باز نموده و زمینه را برای تعالی و کمال فراهم می نماید. پس باید این نظام را حفظ کرد و در آن به فعالیّتی جهادگونه دست زد تا موانع و مشکلات مرتفع شده و اهداف عالی محقّق گردد. شیاطین سلطه گر و مستکبر درصدد آنند که کشور ما را مانند کشورهای دیگر جهان، به عنوان مستعمرۀ خویش قرار دهند، منابع آنرا به یغما برند و تمام نیروهای آن را تحت سلطه و سیطرۀ خویش داشته باشند. نظام های مستکبر و سلطه گر به سه صورت می توانند نظام مستضعفی را تحت سیطرۀ خود قرار دهند و آن را مدیریّت نمایند. این سه صورت عبارتند از:

در این نوع استعمار کشور مستضعف، توسّط کشور مستکبر، اشغال شده و تمام نیروها و منابع آن کشور، تحت اراده و ادارۀ کشور اشغالگر قرار میگیرد. از این نوع استعمار به «استعمار نظامی» تعبیر میگردد. امروزه این نوع از استعمار به دلیل هزینه های بسیار برای کشور اشغالگر و همچنین به دلیل بغض روزافزون ملّتهای مورد تهاجم از اشغالگران، روش مناسبی برای اشغال و استعمار به شمار نمی رود و تقریباً منسوخ است. نمونه هایی از این استعمار را در تاریخ نه چندان دور گذشته، میتوان به یاد آورد، که در آن کشور مهاجم و غاصب، به کشور هدف حمله نموده و تمام اختیار آنان را در دست خویش میگیرد. استعمار هندوستان توسّط انگلستان، استعمار الجزایر، توسّط فرانسویها و اشغال لیبی بدست ایتالیائیها، نمونه هایی از این نوع استعمار هستند که در تاریخ ثبت گردیده است. ()

با اثبات عدم کارآمدی در استعمار نظامی، استعمار دیگری در نظر کشورهای سلطه گر مطرح میگردد، که «استعمار سیاسی» نام دارد. در این نوع از استعمار، نه به صورت آشکار، کشور مستضعف در سلطۀ نظامی اشغالگران است، و برعکس نظام ادارۀ کشور در اختیار صاحب منصبانی از خود همان کشور اشغال شده است، ولیکن آن دولتی دست نشانده بوده و تمام تکالیف خویش را از کشور سلطه گر کسب می نمایند و بر مدار میل آنان حکومت می نمایند. این نوع استعمار به دلیل نداشتن عوارض و مشکلات استعمار نظامی بیشتر مورد توجّه بوده و، در جهان امروز موارد پرشماری از آن دیده میشود. کشورهایی که متأسّفانه بسیاری از آنها اسلامی هستند نیز در این میان به فراوانی دیده میشوند. گویا قرآن نفرموده که: «...وَ لَنْ يَجْعَلَ اللَّهُ لِلْكافِرينَ عَلَى الْمُؤْمِنينَ سَبيلاً» ... و خداوند هرگز كافران را بر مؤمنان تسلّطى نداده است. (آیۀ 114 نساء)

این نوع استعمار که «استعمار فرهنگی» نام دارد، برای نظام هایی تجویز میگردد، که نه اجازۀ اشغال نظامی را داده و نه اجازۀ دخالت خودخواسته در امور سیاسی خود را می دهند. مانند نظام مقدّس جمهوری اسلامی ایران که امروزه تنها کشوری است که نه مستعمرۀ نظامی دولت مستکبری است، و نه مستعمرۀ سیاسی دولتی زورگوست. دشمن که دست خود را به هر دو طریق قبل، از چنین نظامی کوتاه می بیند، به فکر نسخه و چاره ای دیگر است؛ و آن «استعمار فرهنگی» است. در این نوع از استعمار، دشمن با ترفندهایی مختلف، قواعد بازی را به گونه ای میچیند که مسئولان و مردم آن کشور به میل کشور سلطه گر فکر کنند و اذهان و قلوبشان توسّط کشور غاصب، تسخیر گردد. اگر چنین اتّفاقی بیافتد کشور مورد تهاجم در اسارت و اشغال فرهنگی کشور مهاجم است. در ادامه به حربه های این هجمه توجّه نمایید.

1-زینت دادن دنیا به قصد اغوای انسانها. «قالَ رَبِّ بِما أَغْوَيْتَني‏ لَأُزَيِّنَنَّ لَهُمْ فِي الْأَرْضِ وَ لَأُغْوِيَنَّهُمْ أَجْمَعينَ» گفت: «پروردگارا! چون مرا گمراه ساختى، من(نعمتهاى مادّى را) در زمين در نظر آنها زينت میدهم، و همگى را گمراه خواهم ساخت، (آیۀ 39 سورۀ حجر)

2-خرج پولهای بسیار برای مقاصد خصمانۀ خویش که البتّه در نهایت بی نتیجه خواهد بود. «إِنَّ الَّذينَ كَفَرُوا لَنْ تُغْنِيَ عَنْهُمْ أَمْوالُهُمْ وَ لا أَوْلادُهُمْ مِنَ اللَّهِ شَيْئاً وَ أُولئِكَ أَصْحابُ النَّارِ هُمْ فيها خالِدُونَ (116) مَثَلُ ما يُنْفِقُونَ في‏ هذِهِ الْحَياةِ الدُّنْيا كَمَثَلِ ريحٍ فيها صِرٌّ أَصابَتْ حَرْثَ قَوْمٍ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ فَأَهْلَكَتْهُ وَ ما ظَلَمَهُمُ اللَّهُ وَ لكِنْ أَنْفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ (117)» كسانى كه كافر شدند، هرگز نمی‏توانند در پناه اموال و فرزندانشان، از مجازات خدا در امان بمانند! آنها اصحاب دوزخند؛ و جاودانه در آن خواهند ماند. (116) آنچه آنها در اين زندگى پست دنيوى انفاق می‏كنند، همانند باد سوزانى است كه به زراعت قومى كه بر خود ستم كرده(و در غير محل و وقت مناسب، كشت نموده‏ اند)، بوزد؛ و آن را نابود سازد. خدا به آنها ستم نكرده؛ بلكه آنها، خودشان به خويشتن ستم میكنند. (117) (سورۀ آل عمران)

3- تراشیدن بتهایی مانند ورزشکاران و هنر پیشگان برای مدیریّت اذهان و قلوب. «وَ اتَّخَذَ قَوْمُ مُوسى‏ مِنْ بَعْدِهِ مِنْ حُلِيِّهِمْ عِجْلاً جَسَداً لَهُ خُوارٌ أَ لَمْ يَرَوْا أَنَّهُ لا يُكَلِّمُهُمْ وَ لا يَهْديهِمْ سَبيلاً اتَّخَذُوهُ وَ كانُوا ظالِمينَ» قوم موسى بعد(از رفتن) او(به ميعادگاه خدا)، از زيورهاى خود گوساله ‏اى ساختند؛ جسد بی‏جانى كه صداى گوساله داشت! آيا آنها نمى ‏ديدند كه با آنان سخن نمى ‏گويد، و به راه(راست) هدايتشان نمى‏ كند؟! آن را(خداى خود) انتخاب كردند، و ظالم بودند! (آیۀ 148 سورۀ اعراف)

4-ترویج مصرف گرایی، تجمّل گرایی و اشرافی گری برای ایجاد حرص و طمع باطل در انسانها. «...وَ لا تُبَذِّرْ تَبْذيراً (26) إِنَّ الْمُبَذِّرينَ كانُوا إِخْوانَ الشَّياطينِ وَ كانَ الشَّيْطانُ لِرَبِّهِ كَفُوراً (27)» و هرگز اسراف و تبذير مكن، (26) چرا كه تبذيركنندگان، برادران شياطينند؛ و شيطان در برابر پروردگارش، بسيار ناسپاس بود! (27) (سورۀ إسراء)

5-مشارکت شیطانی در اموال و اولاد انسانها برای برهم زدن پاکی و طهارت مال و نسل. «وَ اسْتَفْزِزْ مَنِ اسْتَطَعْتَ مِنْهُمْ بِصَوْتِكَ وَ أَجْلِبْ عَلَيْهِمْ بِخَيْلِكَ وَ رَجِلِكَ وَ شارِكْهُمْ فِي الْأَمْوالِ وَ الْأَوْلادِ وَ عِدْهُمْ وَ ما يَعِدُهُمُ الشَّيْطانُ إِلاَّ غُرُوراً (64)» هر كدام از آنها را مى‏توانى با صدايت تحريك كن! و لشكر سواره و پياده‏ات را بر آنها گسيل دار! و در ثروت و فرزندانشان شركت جوى! و آنان را با وعده‏ها سرگرم كن! -ولى شيطان، جز فريب و دروغ، وعده‏اى به آنها نمى‏دهد. (64) (سورۀ إسراء)

6-تغییر در ظاهر و خلقت خداوند. «وَ لَأُضِلَّنَّهُمْ وَ لَأُمَنِّيَنَّهُمْ وَ لَآمُرَنَّهُمْ فَلَيُبَتِّكُنَّ آذانَ الْأَنْعامِ وَ لَآمُرَنَّهُمْ فَلَيُغَيِّرُنَّ خَلْقَ اللَّهِ وَ مَنْ يَتَّخِذِ الشَّيْطانَ وَلِيًّا مِنْ دُونِ اللَّهِ فَقَدْ خَسِرَ خُسْراناً مُبيناً (119) يَعِدُهُمْ وَ يُمَنِّيهِمْ وَ ما يَعِدُهُمُ الشَّيْطانُ إِلاَّ غُرُوراً (120)» و آنها را گمراه مى‏كنم! و به آرزوها سرگرم مى‏سازم! و به آنان دستور مى‏دهم كه(اعمال خرافى انجام دهند، و) گوش چهارپايان را بشكافند، و آفرينشِ پاك خدايى را تغيير دهند! (و فطرت توحيد را به شرك بيالايند!)» و هر كس، شيطان را به جاى خدا ولى خود برگزيند، زيانِ آشكارى كرده است. (119) شيطان به آنها وعده‏ها(ى دروغين) مى‏دهد؛ و به آرزوها، سرگرم مى‏سازد؛ در حالى كه جز فريب و نيرنگ، به آنها وعده نمى‏دهد. (120) (سورۀ نساء)

7-سیاست گام به گام و تدریجی برای ایجاد اسارت و نه سیاست یکباره و دفعی. «يا أَيُّهَا النَّاسُ كُلُوا مِمَّا فِي الْأَرْضِ حَلالاً طَيِّباً وَ لا تَتَّبِعُوا خُطُواتِ الشَّيْطانِ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبينٌ (168)» اى مردم! از آنچه در زمين است، حلال و پاكيزه بخوريد! و از گامهاى شيطان، پيروى نكنيد! چه اينكه او، دشمن آشكار شماست! (168) (سورۀ بقره)

ودر آخر آیا خداوند از ما عهد نگرفته است. «وَ امْتازُوا الْيَوْمَ أَيُّهَا الْمُجْرِمُونَ (59) أَ لَمْ أَعْهَدْ إِلَيْكُمْ يا بَني‏ آدَمَ أَنْ لا تَعْبُدُوا الشَّيْطانَ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبينٌ (60)َ أَنِ اعْبُدُوني‏ هذا صِراطٌ مُسْتَقيمٌ (61) وَ لَقَدْ أَضَلَّ مِنْكُمْ جِبِلاًّ كَثيراً أَ فَلَمْ تَكُونُوا تَعْقِلُونَ (62)هذِهِ جَهَنَّمُ الَّتي‏ كُنْتُمْ تُوعَدُونَ (63) اصْلَوْهَا الْيَوْمَ بِما كُنْتُمْ تَكْفُرُونَ (64)الْيَوْمَ نَخْتِمُ عَلى‏ أَفْواهِهِمْ وَ تُكَلِّمُنا أَيْديهِمْ وَ تَشْهَدُ أَرْجُلُهُمْ بِما كانُوا يَكْسِبُونَ (65) وَ لَوْ نَشاءُ لَطَمَسْنا عَلى‏ أَعْيُنِهِمْ فَاسْتَبَقُوا الصِّراطَ فَأَنَّى يُبْصِرُونَ (66) وَ لَوْ نَشاءُ لَمَسَخْناهُمْ عَلى‏ مَكانَتِهِمْ فَمَا اسْتَطاعُوا مُضِيًّا وَ لا يَرْجِعُونَ (67)» (و به آنها مى‏گويند:) جدا شويد امروز اى گنهكاران! (59) آيا با شما عهد نكردم اى فرزندان آدم كه شيطان را نپرستيد، كه او براى شما دشمن آشكارى است؟! (60) و اينكه مرا بپرستيد كه راه مستقيم اين است؟! (61) او گروه زيادى از شما را گمراه كرد، آيا انديشه نكرديد؟! (62) اين همان دوزخى است كه به شما وعده داده مى‏شد! (63) امروز وارد آن شويد و به خاطر كفرى كه داشتيد به آتش آن بسوزيد! (64) امروز بر دهانشان مُهر مى‏نهيم، و دستهايشان با ما سخن مى‏گويند و پاهايشان كارهايى را كه انجام مى‏دادند شهادت مى‏دهند! (65) و اگر بخواهيم چشمانشان را محو كنيم؛ سپس براى عبور از راه، مى‏خواهند بر يكديگر پيشى بگيرند، امّا چگونه مى‏توانند ببينند؟! (66) و اگر بخواهيم آنها را در جاى خود مسخ مى‏كنيم(و به مجسمه‏هايى بى‏روح مبدّل مى‏سازيم) تا نتوانند راه خود را ادامه دهند يا به عقب برگردند! (67) (سورۀ یس)

پیام آور علم، عمل، عشق و عدل، از دو منبع عقل و وحی، دست آوردی از ایرانیان برای جهانیان،
(www. JF72 .ir)
و من الله التوفیق...