بسم الله الرحمن الرحیم

جنبش فرهنگی منادیان فتح در هفتم تیر ماه 1392 رسماً کار خود را آغاز نمود. در این تاریخ، اولیّن جلسۀ این حرکت نو، با شماری از دوستان، تشکیل شد و اهداف، برنامه ها و نوع رویکرد به آنها با دوستان مورد بررسی قرار گرفت. در این جلسه عنوان شد که تمرکز فکری و فرهنگی ما بر روی «آیات وحی»، با تفسیر عقل و نقل بوده، و مبانی نظری آن، به قصد کاربردی نمودن آن در عرصۀ فردی، خانوادگی و اجتماعی، استخراج میگردد. «قرآن»، کتابی تشریفاتی نیست، که تنها برای برخی رسومات و تشریفات مورد استفادۀ سوری قرار گیرد و تنها به تبرّک و تقدّس آن توجّه گردد. «قرآن» کتابی است که باید خوانده شود، سپس فهمیده شود، در مرحلۀ بعد به عمل در آید و در آخرین مرحله در عالیترین سطح ممکن، به عنوان سرلوحه و فصل الخطاب، به مرحلۀ اجراء درآید. این سیر کمالی از همان ابتدا مورد نظر افراد فعّال این جنبش فرهنگی بوده و ان شاءالله تا حصول نتیجۀ نهایی مورد توجّه کامل قرار خواهد گرفت.

هدف جنبش فرهنگی منادیان فتح

هدف میانی این از حرکت، مطابق با سورۀ مبارکۀ والعصر، با دو عنوان کلّی «کمال یابی» و «کمال دهی» معرّفی میگردد. هدف میانی از اینرو مطرح میگردد که زمینه ساز هدف نهایی باشد. از آنجا که هدف نهایی، بسیار بزرگتر از آنست که بدون تمهیدات و مقدّمه چینی های لازم، فراهم گردد، می بایست ابتدا به اهداف میانی نظر داشت و سپس با حصول آنها، به سوی هدف نهایی حرکت نمود. «هدف نهایی» برای این جنبش زمینه سازی برای سطنت مطلقۀ عقل کلّ نظام هستی و حاکمیّت مطلق دین کامل اسلام و کتاب کامل قرآن است. این هدف باشکوه، جز با اتّفاقی فراگیر، در سطح غالب جامعه، حاصل نخواهد شد. اتّفاقی فراگیر، که موجبات رشد عقلی، علمی و عملی جامعه را فراهم نماید، تا غالب جامعه، صلاحیّت و لیاقت، ظهور و حضور امام معصوم و انسان کامل عصر خویش را در خود ایجاد نمایند، و با حقیقت نورانی او تا حدودی سنخیّت یابند.
امام علی (ع) فرمود: «إِنَّ النُّفُوسَ إِذَا تَنَاسَبَتْ ائتَلَفَت‏» بدرستی که جانها هنگامی با هم الفت می گیرند که با یکدیگر تناسب و سنخیّت داشته باشند. (تصنيف غرر الحكم و درر الكلم، ص: 423)

و امّا مؤیّد کار...

.... امّا آنچه که نقطۀ مهمتر عرض من هست خطاب به جوانهایی است که در سر تا سر کشور، فعالیّتهای فرهنگی را به صورت خودجوش شروع کرده اند که به حمدالله خیلی هم وسیع شده است، من میخواهم بگویم آن جوانهایی که در تهران، در شهرهای گوناگون، در استانهای مختلف، در خود مشهد، در بسیاری از شهرهای دیگر، کار فرهنگی میکنند، با ارادۀ خودشان، با انگیزۀ خودشان، کارهای بسیار خوبی هم از آنها ناشی شده است که از بعضی از آنها ما به حمدالله اطلاع پیدا کردیم. اینها کار را هر چه میتوانند به طور جدّی دنبال کنند و ادامه بدهند. بدانند که همین گسترش کار فرهنگی در بین جوانهای مؤمن و انقلابی، نقش بسیار زیادی را در پیشرفت این کشور ایفاء کرده است؛ در ایستادگی ما در مقابل دشمنان این ملّت، نقش ایفاء کرده است؛....
گزیده ای از بیانات مقام معظّم رهبری در اوّل فروردین 1393

جنبش فرهنگی منادیان فتح

پیام آور علم، عمل، عشق و عدل، از دو منبع عقل و وحی، دست آوردی از ایرانیان برای جهانیان،
(www. JF72 .ir)
و من الله التوفیق...

لوگو

این لوگو مشتمل بر یک ستاره هشت پر، یک نقشه ایران، چهار عین و خطوطی متصل به نقشه می باشد.

«ستاره هشت پر» نمادی برای جامعۀ اسلامی بوده که در بسیاری از آثار معماری سنّتی مشاهده میگردد.

خطوطی که از نقشه مقدس کشورمان به خارج از آن کشیده شده، به معنای صدور مؤلّفه هایی از آن به کلّ جهان می باشد که آن مؤلّفه ها همان مفاهیم مورد نظر در چهار حرف «عین» می باشد.

چهار حرف «عین» با استفاده از آموزه های وحی به عنوان نمادهایی برای چهار واژه «علم » ، «عمل»، «عشق» و «عدل» است.

سند این صفات در آیات و روایات بسیاری دیده میشود که آیۀ 54 سوره مائده سرآمد آنان است. خداوند در این آیه می فرماید: «يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا مَنْ يَرْتَدَّ مِنْكُمْ عَنْ دينِهِ فَسَوْفَ يَأْتِي اللَّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَ يُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكافِرينَ يُجاهِدُونَ في‏ سَبيلِ اللَّهِ وَ لا يَخافُونَ لَوْمَةَ لائِمٍ ذلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتيهِ مَنْ يَشاءُ وَ اللَّهُ واسِعٌ عَليمٌ»یعنی: اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد! هر كس از شما، از آيين خود بازگردد، (به خدا زيانى نمى‏رساند؛ خداوند جمعيّتى را مى‏آورد كه آنها را دوست دارد و آنان(نيز) او را دوست دارند، در برابر مؤمنان متواضع، و در برابر كافران سرسخت و نيرومندند؛ آنها در راه خدا جهاد مى‏كنند، و از سرزنش هيچ ملامتگرى هراسى ندارند. اين، فضل خداست كه به هر كس بخواهد(و شايسته ببيند) مى‏دهد؛ و(فضل) خدا وسيع، و خداوند داناست.

«علم» اساس و ریشه تمام خیرات و کمالات بوده و بدون آن هیچ امری به صلاح و فلاح ختم نگردد.

«عمل» ثمره علم بوده و هر علمی اگر علم حقیقی باشد بلاتخلف به عمل صالح و شایسته منجر خواهد گشت. اقدام به عمل عالمانه ، خالصانه و مجاهدانه تکلیف هر انسانی برای رسیدن به سعادت و کمال است. اهمّیّت این موضوع به قدری است که در ظهور آن، نباید از هیچ مانعی هراس داشت و از موانع حتمی پیش رو باید با قدرت و شجاعت گذر کرد. (یجاهدون فی سبیل الله و لایخافون لومة لائم)

«عشق» کیفیت شایسته و بایستۀ رابطه انسان با خالق خویش است که عبودیّتی بر اساس عشق حقیقی و اشدّ حبّ صورت گیرد و ترس و طمع در آن جایی نداشته باشد. چنین حبّی ثمرۀ علم و معرفت حقیقی است. (یحبهم و یحبونه)

«عدل» نیز کیفیت شایسته و بایستۀ رابطه انسان با خلق است که با مؤمنان در نهایت تواضع و فروتنی رفتار نموده و با کافران در اوج سرسختی و گردنکشی موضع گیری نماید. چنین شیوه ای خاص کسانی است که دل به نور علم حقیقی منوّر دارند. (اذلة علی المؤمنین اعزة علی الکافرین)

به طور خلاصه این چهار صفت، کیفیت رابطۀ انسان با خود، با خلق و با خدای خود را تعیین می نماید.